قبل از هر چیز لازم است ابتدا تعریف عابر پیاده را بررسی کنیم. عابر پیاده شخصی است که بدون وسیله نقلیه در خیابان در حال تردد است. مسیر حرکت عابر(خط عابر پیاده) در تعریف آن موثر نیست و شخص ممکن است در هر کجای خیابان قرار گرفته باشد که در هر حال عابر پیاده محسوب می شود. بر این اساس تنها راه تشخیص حقوق عابران قوانین است. بی دفاع بودن عابر باعث شده است به هنگام تصادف خودرو با عابر، راننده به عنوان مقصر حادثه معرفی شود.
با توجه به این قانون تحت شرایطی به خصوص، به هنگام تصادف، حق با عابر بوده و راننده مقصر است. این قوانین در صورتی که خودرو فاقد نقص فنی باشد، رانندگی با سرعت مجاز انجام شده باشد، قوانین و چراغ های راهنمایی رعایت شده باشد و همچنین راننده دارای گواهینامه معتبر باشد تغییر می کند. در ادامه قصد داریم به سوال " تصادف با عابر پیاده چه قوانینی دارد؟" پاسخ دهیم و تمام قوانین مربوطه را بررسی نماییم. به منظور آشنایی بیشتر با این قوانین تا انتهای مطلب با "با بیمه" همراه باشید.
در صورتی که موارد ذکر شده در بالا رعایت شده باشد بر اساس ماده 26 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی راننده مقصر نخواهد بود بلکه در مواردی عابر نیز مقصر شناخته می شود. در مواردی هم ممکن است هم عابر و هم راننده مقصر شناخته شوند که این امر توسط کارشناسان راهنمایی رانندگی و قضائی تشخیص داده می شود. لازم است بدانید علاوه بر قوانینی که برای رانندگان تعیین شده است قوانینی هم برای عابران پیاده وجود دارد که در صورت سرپیچی از این قوانین عابر مقصر حادثه خواهد بود. در ادامه قوانینی که برای عابران پیاده وضع شده است را بررسی می کنیم.
در این قسمت کلیه قوانینی که برای عابران پیاده در نظر گرفته شده است را بررسی می کنیم.
قوانینی که برای عابران پیاده وضع شده است، گذر از عرض خیابان‌ها، بزرگراه‌ها، آزادراه‌ها و هرگونه مسیری که برای عبور وسایل نقلیه موتوری در نظر گرفته شده را ممنوع اعلام کرده است. در مقابل این ممنوعیت ها عبور از خط کشی ویژه عابر و زیرگذرها یا پل های هوایی فاصله میان 2 طرف مسیر نیز برای عابران آزاد است.
توجه داشته باشید عابران پیاده تنها می توانند از طریق خط‌کشی، زیرگذر، رفوژ یا جزیره میانی و پل‌ها در مسیر خود حرکت کنند. لازم است بدانید در مسیر هایی که چراغ عابر پیاده نداشته باشد اما خط‌کشی عابر پیاده وجود داشته باشد، حق تقدم با عابری است که در حال عبور از خط عابر پیاده می باشد.
بر اساس قوانین انتظار می رود عابران پیاده از مسیری که برای آن ها در نظر گرفته شده گذر کنند. زمانی که در خیابان ها محلی برای گذر عابر پیاده وجود نداشته باشد لازم است عبور عابران از مسیری مناسب صورت گیرد. در این مواقع بهتر است عابر از مسیری که بر خلاف حرکت ماشین ها و از منتهی‌الیه چپ گذر کند.
در قانون مجازات اسلامی بر اساس ماده 331 توقف عابر در محل عبور ماشین ها زمانی که منجر به بروز حادثه شود، مقصر حادثه عابر خواهد بود. در مواردی همانند ریختن ماده ای بر روی زمین که لغزندگی سطح را در پی داشته باشد و تعادل وسیله نقلیه موتوری را تحت تاثیر قرار دهد نیز مقصر حادثه شخص خواهد بود.
حضور و توقف عابران پیاده در آزادراه ها، بزرگراه ها و یا در کنار خیابان که منتظر تاکسی یا اتوبوس هستند نیز ممکن است حوادثی را ایجاد کند. بر اساس قوانین انتظار می رود عابران پیاده در مسیر های اشاره شده و در محل عبور خودرو ها مانع ایجاد نکنند. زیرا ایجاد این موانع ممکن است حوادث بسیاری را ایجاد نماید.
بر اساس قوانین تصادف با عابر پیاده، عابران نیز لازم است همانند رانندگان از قوانینی به خصوص پیروی نمایند. یکی از این موارد توجه به چراغ راهنمایی است. بر طبق قوانین عابران باید زمانی از خیابان و خط کشی های مربوط به خود عبور کنند که چراغ مربوط به وسایل نقلیه قرمز چشمک زن و یا قرمز ثابت باشد، همچنین چراغ مربوط به عابران پیاده به هنگام عبور آن ها از خطوط عابر پیاده در حالت سبز ثابت و یا چشمک زن قرار داشته باشد.
در برخی موارد مالک خودرو و راننده آن ممکن است باهم یکسان و در مواردی دیگر نیز متفاوت باشند. بر اساس قوانینی که برای تصادف با عابر پیاده در نظر گرفته شده است در صورتی که راننده گواهینامه معتبر داشته باشد و از نظر سلامتی در وضعیت متناسبی باشد، مسئولیت تصادف بر عهده مالک نیست. به هنگام بروز حادثه تصادف با عابر پیاده، قوانینی برای رانندگان در نظر گرفته شده است که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم: